maandag 19 september 2011

Merkwaardig (in) Mechelen

De laatste wedstrijd van het jaar heeft me toch enkele eigenaardige zaken opgeleverd:
  • Dat ik 114e was van een dikke 300 starters was nog normaal. 
  • Dat ik pas een 124e fietstijd had was ronduit zwak. Ik ging ook geen meter vooruit en het stayeren is niet meer aan mij besteedt, veel te zenuwachtig gedoe. Ik heb betere tijden gereden op mijn tijdritfiets solo dan gisteren.
  • Dat ik een 86e zwemtijd had (25:14) en dus een nieuw persoonlijk 'record', was ronduit super. Zelfs met die merkwaardige passage over het strand tijdens de zwemproef, voelde het echt goed.
  • Dat ik pas een 157e looptijd had ondanks opnieuw een nieuw persoonlijk record (44:20) was ook wel straf, al ben ik zeer tevreden met mijn eigen loopproef.
  • Het allermerkwaardigste wat ik gisteren echter meegemaakt heb, was de eerste wisselzone. Uit het water op het strand, dan wetsuit uittrekken in aparte zone. Daarna 350m lopen onder de spoorweg door naar een lange zone met fietsen. Sommige deelnemers moesten zelfs nog een hoekje omdraaien en extra meters afleggen naar hun fiets.
Enfin, uiteindelijk was het dus een hele belevenis. Om 14u05 doken we, 5 minuten na de vrouwen, het water in met zo'n 250 mannen voor 1500m inclusief 'Australian Exit'. We zwommen naar 2 boeien toe waarrond we terugkeerden naar het strand, even op het strand moesten lopen, om dan opnieuw hetzelfde rondje te zwemmen. Ik zat onmiddellijk goed in het ritme en ook aan de goede kant van het deelnemerspak. Na 25min14 was ik al terug in de eerste wisselzone.

Mijn wissel verliep prima en ik zat spoedig op de fiets. Daar had ik even brute pech. Ik haalde enkele mensen in maar kon net niet aansluiten achter een grote groep. Samen met een andere moedige collega probeerden we het gat dicht te rijden maar, zoals hij zelf zei, waren we gechareld. Daarna werd het voor mij een fietstocht met ups en downs. Het gevaar op valpartijen door roekeloos rijgedrag en enkele heikele punten in het parcours was groot. En ik verteerde de tempowisselingen van geen kanten meer. Ik heb dan ook enkele keren een groepje laten rijden, totdat plots mijn originele gecharelde fietskameraad terug opdook uit de achtergrond. Na een matige tijd van 1u06 kwam ik aan de wisselzone. Gezien het slechte gevoel tijdens het fietsen, had ik echt schrik van het lopen.

Kameraad Ronny (organisatie) stond aan de uitgang van de wisselzone en supporterde vurig met licht ironische tint. Toen ik al spoedig het bordje van de 1km voorbij liep, voelde ik dat het wel redelijk goed zat. Ik heb wel afgezien tijdens het lopen maar kon mijn tempo goed houden. Vanessa, Glenn, Tash, Krista, Monique, Marc, Tom, Charlotte, Nicholas, Jef, Peter, Zoef, allemaal stonden ze te supporteren (al was die laatste wel meer gevallen voor Mirco zijn charmes, en vooral zijn pasta).

Met een nieuwe recordtijd van 44:20 liep ik uiteindelijk na 2u20min37 seconden over de finish, beseffende dat ik alles nog gegeven had, vooral mentaal, om de laatste wedstrijd tot een goed einde te brengen. De strijd tegen Kilian (5min voor mij) en Mirco (5min achter mij) is er spijtig genoeg nooit geweest. Onze relatieve zwemtijden verschilden zo veel, dat we in dit stayergedoe nooit in mekaars buurt geraakten. Iedereen (Luc, Maarten, Kilian, Mirco, Wouter) was wel tevreden met de geleverde prestaties. Enkel Steve was de pechvogel met een lekke band en opgave. Ik had aanvankelijk zoiets van dit was de wedstrijd te veel dit jaar, vooral door mijn matig gevoel bij het fietsen. Maar uiteindelijk moet ik wel tevreden zijn met het resultaat. Vooral het zwemmen was heel goed. In openwater zitten ik en Vanessa echt heel dicht bij mekaar en uiteindelijk zat ik ook dichter bij de snelle zwemmers dan bij de mensen waar ik vorig jaar altijd tussen vertoefde.

Vanessa sloot het seizoen trouwens ook in stijl af met een tweede plaats in de 1/8e triatlon, en winst in haar categorie. Gelukkig want dan hadden we weer centen om frietjes te gaan eten ;-)

Nu 2 dagen rust, dan wat rustig trainen en zaterdag een nieuwe zwemtest 1500m doen, zodat ik na onze vakantie binnen 14 dagen een baantje kan opschuiven in het zwembad. In het spoor van mensen als Ward, Tim en Vanessa kan ik tegen volgend jaar nog veel sneller worden.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten